Alles is goed.

Dat waren dan weer twee spannende weken, maar we hebben gisteren gehoord dat het weefsel bij Casper goedaardig was. En dat de prostaat niet vergroot was. Wat was dat een mooi bericht en wat zijn we God dankbaar!
Hij hoeft ook geen verdere behandeling te krijgen maar krijgt nog wel een vervolgonderzoek voor het eigenlijke probleem waar hij voor kwam. Dat onderzoek krijgt hij morgen al en over veertien dagen weer de uitslag. Maar eigenlijk kunnen ze gelijk al zien of er iets aan te doen is en of ze dan weten waar het aan zou kunnen liggen dat hij zo vaak moet plassen.....

Ik ben inmiddels op de helft van mijn bestralingen. Het gaat goed en tot nu toe merk ik er nog niet veel van. Behalve een wat geïrriteerde tepel die ik nu moet smeren met een zalfje.
Vandaag moest ik nog naar Assen om een afsluitend gesprek te hebben met de oncologie verpleegkundige en naar de Mammapoli voor een gesprek met de arts daar. Ik mag een half jaar bij hen weg blijven en dan krijg ik weer een mammografie en echo. Dus dat is een goed bericht.
Ik was gelijk door gereden van Assen naar Emmen voor de bestraling maar ondertussen begint dat heen en weer rijden me wel wat op te breken. Ben me daar toch moe vandaag!!!!!!!!
Vanmorgen zijn er drie nagels afgevallen. Dus die ben ik kwijt kunnen ze ook niet meer haken of in de weg zitten. Wel al weer drie nieuwe pleisters om mijn vingers voor nagels die al weer zo ver zijn dat ik overal aan blijf haken maar nog niet helemaal los zitten.
Mijn teen nagels zijn ook erg aan het irriteren, maar die zitten nog niet genoeg los.
Het kan zo wel een jaar duren dus we houden maar geduld.

Onder weg naar Emmen heb ik elke x een cd op van Praise Him en dan kan ik lekker mee zingen.
Daar hoorde ik weer het volgende lied en dat vind ik wel toepasselijk:

Rust mijn ziel, uw God is Koning,
heel de wereld zijn gebied.
Alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.

Ieder woelt hier om verand'ring
en betreurt ze dag aan dag,
hunkert naar hetgeen hij zien zal,
wenst terug 't geen hij eens zag.

Rust mijn ziel, uw God is Koning!
Wees tevreden met uw lot!
Zie, hoe alles hier verandert,en verlang alleen naar God!

We zijn bijna aan het eind van mijn behandeling tegen Borstkanker. Behalve dat ik nog 5 jaar hormonen moet slikken en elk half jaar op controle moet komen. Ik krijg nogal eens de vraag of ik al weet of het resultaat heeft gehad. Maar helaas dat kan niemand weten. Over vijf jaar mag ik stoppen met de hormoonbehandeling. Als in die tijd de kanker niet terug gekomen is noemen ze je: beter. Maar zeker weten doen we het nooit. En dat geeft soms wat onrust maar toch weet ik mij geborgen bij God. En krijg ik enorm veel rust voor nu en voor de toekomst. Die rust wens ik iedereen toe.

Casper geopereerd en ik inmiddels aan de bestralingen.

Inderdaad is Casper Gisteren geopereerd aan zijn blaas. Daar is iets weggehaald wat er niet hoort te zitten. De operatie is goed gegaan en ook met Casper ging het heel voorspoedig. Hij werd aan het eind van de morgen geholpen en zou dan een nacht moeten blijven. Omdat de blaas gespoeld moet worden tot er geen bloed meer komt. Wij kwamen s,avonds op bezoek en de katheter was er inmiddels al uit dus het spoelen was al niet meer nodig. Hij was na de operatie eigenlijk gelijk goed helder en als het mee zat mocht hij met ons mee naar huis. Het wachten was op de arts en die kwam al snel langs. Ook zij vond dat hij naar huis mocht. Alles was prima verlopen en als hij nog een keer goed geplast had mocht hij gaan. Dat was natuurlijk super. Het leek wel of er niets gedaan was!
Maar om acht uur konden we dus huiswaarts keren met manlief. En daar gaat het goed mee.
De uitslag van het PL kunnen we pas over veertien dagen krijgen. Dus daar is nu het wachten op.
Ik ben maandag gestart met met de bestralingen. Maandag is Joke mee geweest en zijn we doorgereden naar Hardenberg. Daar stonden nog twee bedden in de tent en die moeten naar Zoetermeer. Dus die hebben we opgehaald en daarna weer naar huis.
Het bestralen gaat prima en ik ben de andere dagen alleen gegaan. Dat gaat goed. Ik ben gerust wel moe maar niet te moe om te rijden. En de behandeling is ongeveer een kwartier en dan sta ik weer buiten.
De hormoontabletten verdraag ik goed. Geen misselijkheid wat de meeste mensen hebben. Wel opgezette voeten en enkels van het vocht. En ik slaap slecht. Ik weet niet of het daardoor komt. Moet er weer vele malen uit om te plassen. Maar goed tot nu toe gaat het aardig.
Mijn smaak komt weer terug en ik begin weer trek te krijgen in eten.
Kijk dat is wel anders geweest de afgelopen maanden.
Mijn nagels zijn aan het loslaten en dat voelt absoluut niet fijn. En ik hoop dat ze er snel afvallen dan kunnen mijn nieuwe nagels weer lekker doorgroeien.
Dus al met al gaat het langzaam aan steeds beter. En daar zijn we dankbaar voor.

Psalm 122.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen:

vanwaar zal mijn hulp komen?

Mijn hulp is van de HERE,

die hemel en aarde gemaakt heeft.

Hij zal niet toelaten, dat uw voet wankelt,

uw Bewaarder zal niet sluimeren.

Zie, de Bewaarder van Israël

sluimert noch slaapt.

De HERE is uw Bewaarder,

de HERE is uw schaduw aan uw rechterhand.

De zon zal u des daags niet steken,

noch de maan des nachts.

De HERE zal u bewaren voor alle kwaad,

Hij zal uw ziel bewaren.

De HERE zal uw uitgang en uw ingang bewaren

van nu aan tot in eeuwigheid.